Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Офна како од куршум пронижан и изусти длабоко потресен: — Ти ли си, Петре, брате? — и почна да го бакнува по крвавото лице на бацко му Петре, којшто се онесвести од силната возбуда што го најде брата си во крвавата борба со „непријателот", за кого веруваше дека загинал уште пред три години.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Со скришен поглед се опули кон групата водарки и како од куршум пронижан ги наведе очите и го заврте тилот кон водарките, — го буцна магарето да повјаса да не го сретнат во тесното Мидово уличе.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Оф, мајко мори! Ме касна за срце, змиа лута да те касне, да рече господ златен, од куршум да не куртулиш?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Машала, машала, убаво си можел да викаш, — почна да му се руга онбашијата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Блазе им, не чувствуваат ништо, лесно им е, боси, голи... зашто цокулите, па дури и искинати, фанелите волнени и шинелите излитени, изедени од молци и издупчени од куршуми им ги соблекоа и им ги зедоа живите...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Има ли некој кој од куршум не се плаши?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Сонот беше исто така опфатен - во извесна смисла и содржан - во едно движење на раката што го направи мајка му, а го повтори триесет години подоцна онаа Еврејка што ја беше видел во филмскиот журнал, додека се обидуваше да го заштити детенцето од куршумите, пред да бидат и двајцата разнесени на парчиња од бомбите фрлени од хеликоптерите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„И јас умирам од глад...“ ми вели. Паѓа погоден од куршум во главата.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Во таа ноќ додека главите на непокореноста заседавале, помеѓу две ѕидни ламби во куќа на угледен домаќин, меѓу нив и Питу Гули со пресна дупка од куршум во слабината, некаков Татар или Монгол или Черкез и пак со име Татар, турски дезертер и негов приврзаник, му го повел белиот коњ да го напои од бигорното корито на чешмата во дворот на една од неколкуте цркви.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Ја отпетлуваше и кошулата на градите: еве и овде имам лузна од куршумите...

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

(Се слуша истрел од сандакот. Гаврил одскокнува угоре, се руши врз работ. Дупка од куршум во слепоочницата.)

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Само му се присенуваше точката, модра а веќе црна, на челото на Нако, токму меѓу веѓите, небаре вампирски мур, а не наречнички предрек, како од навидум случаен, а всушност прицелен истрел, од куршум не однадвор ами одвнатре.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Молкум и скришум од куршум си ја браневме љубовта.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Раните од куршум, од нож, од кама, се гојат, ама раните од болка и од тага и од чемер не се гојат.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Над училишната врата се вееше знамето, издупено од куршуми и влеваше леснина и радост во душата: слободата довтасала веќе, па еве ја, еве ја овде меѓу нас, нѐ гушка, нѐ милува и го брани ова делче од просторот слободно да дише ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Легнав и гледав веднаш до мене како да врне дожд од куршуми од митралезот.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Ама не се излегуваше од куршумите кои, сполај му на Господа, не ве погодија.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Збрканост. Тласок. „Господи, па тој се уби!“ извикувам, и ги отворам очите и таму долу капетанот е потпрен на ракетата, со черепот расцелен од куршум, со отворени очи, со јазикот спружен помеѓу белите заби.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Којзнае зошто, ама луѓето веруваа дека тој не умира од куршум, дека нешто ги одбива куршумите што одеа кон него и дека се плашат и да го драснат, крв да му пуштат.