од (предл.) - кум (имн.)

Радувај се, Циганине, те куртулив од кум сиромав селанец!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Со тебе да се стори чудо вангелиско!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
МИТРЕ: Ѝ ја зеде, синко, на кумата Фроса адресата од кумот Донета?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Таман што кумот ја крева ногата да заигра и зинува да запее Антица се пушта од орото и почнувајќи од кумот та до кумата и старосватицата им бацува рака и потоа се фаќа на орото.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
КЕВА: Името е од кумот... Се гледа умот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КЕВА: Малку е смургава, ама многу е лична, а белило на лице не клава.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ја однесоа во Злетово на крштевка: Во црква Пресвета Богородица па свештеникот Богољуб на девојчето ѝ го даде името Радојка од кумот Ѓорѓи.. Тоа дете сум ЈАС!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)