од (предл.) - крчма (имн.)

Ќепенците од крчмите мирисаат колку на вино, толку на бира, уште повеќе на печено месо.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кочо ги позна војниците од крчмата, а освен нив беше се качиле уште два-тројца, и само една жена, наметната со шал.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сувото лице, ижлебано од долги и непроспиени ноќи и од крчми, ги изморуваше очите на Отец Симеон затоа не гледаше во него кога некако изцеди: „Остави не да седиме кај што седиме и оди кај својата јагула.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)