„Добре дојдовте во Виена“, пишуваше со жолти букви на зелените теписчиња на влезот од аеродромската згради.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Наместо тој, ми се јави женски глас. Ми се претстави како сестра од институтот за психијатрија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
За дамите од Институтот, Полјаците се учтиви, културни, иако се од наш сој, словенски.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)