од (предл.) - грб (имн.)

— Ами коа била таа душа шо си а продала кошулата од грбот, да ѝ е арам? — праша Доста небарем не ѝ текнува откаде е.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Е татко де, дека рече човекот оти на се кандисуа, тики веќе и кожата ли да му а одериме од грбот? — и се заврте да не ѝ го види лицето зацрвено.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Доста вјаваа ако е за фајде; да ги симнеме еднаш од грбот, да си починеме и ние, нели сме душа, стопанка му — заврши детето, а Толе веќе се пренесе со мислите како ќе излезе од апцаната, ќе му појде првин на Валијата во Битола, ќе го поткастри со сите негови мезличари, со сите гавази и слуги; после ќе ги најде сите бегови од прилепско битолското поле, ќе си оди во Крушевица, та ќе ги суреди Адемовци, Селимовци, Ќемаловци и сите други како нив. Море ќе кола, ќе кола, ќе кола дури ќе ми сечи ножот и дури ќе ми мава раката".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Мој бил, мој. И не срами се. Ништо ти не си крив тука.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јован замижа и оптегна. И кога ја погледна сламката, длабоко воздивна, како тежок товар да му се симна од грбот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мачорот стоеше до трендафилот и го стресуваше снегот од грбот, што се одрона врз него кога скокна.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Истрели! Кога човека го стрелаат од грб, тие убиваат со него и сѐ што носи тој во себе, од првиот ден на свеста до последниот чууен истрел.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Излезе од тремот, го зеде снопот ’ржаница и одејќи покрај ѕидот од колибата кој го штитеше од грб, го постави снопот исправен во снегот, меѓу плевната и колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се множеше од ден на ден, од година на година и се надеваше белки тоа множење ќе ѝ овозможи еден ден да го симне својот товар од грбот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Седнаа, или попрво Геро го седна Ванета, на крајната маса од пивницата, којашто летово беше излезена на тротоар, така што минувачите им се чешаа од грбовите одејќи кон главната улица дење и главното корзо навечер.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Марче, ти ли си? - ѝ свика Ване од грб, но во истиот момент се покаја не дека ја прекинал во учењето туку дека ја уплашил со својата појава.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Ех, верувај ми, од грбов ми паднаа три планини тежина и многу ми олесна на душава! – рече Добре, најдобриот човек на светот – Пријателу, штом ќе ги сместиш каде што им е местото, врати се пак.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Станувај, му велат. - Чекори... - Ќе стрелате од грб?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Стрелајте од грб и гледајте да погодите уште со првиот куршум.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Црни, прави, издолжени зеници кабаре бастуни, караван плајвази камбани нечујни, витки ќулафки од грб гледани стожерниот дел на крстот језуити озрачени со водена светлост најстрогиот Ред во историјата на езерото, чудо во Охрид!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А потоа, како да му се симнал тежок товар од грбот, како да го понесе нешто убаво, секојдневно, извика: - Јас сум обично дете!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)