од (предл.) - бог (имн.)

Претпазливо чекореа како по минско поле, по животот, плашејќи се од Бога!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Заповед имам добиено од Бога, зашто посвето од ова сега што го правам нема, ниту ќе има на веков...!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И затоа, кога мислата ја нема, се појавуваат козите, пратени од Бога да ја исправат неправдата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Зарем светот не е таков создаден од Бога? Зарем Книгата не е полна со важни личности и со безименото мноштво, со првенци и со оние другите, останатите, безименото множество, со патријарсите и со нивното масовно човечко стадо, дури и во самиот состав на избраниот народ...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Каде е сега? Меѓу предводниците? Се разбира, затоа и е тука. Не, не е подведен меѓу послушниците.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Осознаваше дека во душата се населени и оживуваше нешта кои тој потоа ги пресоздаваше, и допираше сѐ што беше создадено од Бога или од него.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И се бојам. Не се бојам веќе од Него, од Бога не се бојам, оти Он сѐ виде; тој виде сѐ што сторив. Но се бојам од себеси.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Можеш ли да замислиш што ќе се случи? Со секое умножение, ние се оддалечуваме од Бога.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Теофилакт Златоустиот: „Благословен е предлогот од Бога“. Августин Блажениот: „Ваистина благословен е“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
КОТЕ: Тоа што е пишано од бога да биде — ќе биде! Сега Анѓеле нека си оди со здравје та...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ко камшик од бога одненадеж Кузман се јави; намислил ужаси бојни . . . . .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Но незапирливите млади не разбраа тогај старецот зошто им зборел, бидејќи одмаздата пратена над нас од бога висела веќе од горе.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Зар не гледаш оти од мене извира и шурка тенка нишка подадена од Бога, која Тој ја испраќа само на избраните, кои носта иста болка, како неговата болка кон Идинородниот син - Јагнето Божјо.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Така задумани, влегоа во џипот и тргнаа по патот, поточно по беспатјето кое водеше до Ошево, село заборавено и од Бога и од властите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Штом ќе излезела од храмот променета, просветлена и ведра, благословена од Бога, почнувала со секојдневното сновење: од чистењето на храмот и на иконите до спаструвањето на пилињата и на кутрињата, од тимарењето на кравите и на телињата, до последното скалило на камбанаријата итн., и тоа со ред, со усул, без тегоба, без жалба, без замор.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Што беше удрено од Бога, остана на полето, што беше фатено од далгите беше однесено прудолу.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На тој начин се успокојувала самотната, а со тоа и ја благословувала небесната светлина, и сѐ што е од Бога создадено.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Така му зборувал во сонот лично Сотоната на најмудриот, иако тој беше по својот умјаз најдалечен од Бога.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Та ти ни стори големо добро, кое... не би ни било простено од бога, кога би те заборавиле.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тоа утро ридот зарумени од изгрејсонцето, и најавуваше убав ден, ден над деновите, ден кога се роди тоа мало суштество, дар од боговите дар од природата мајка...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Но, полека, во тие непрекинати разговори во вечерите, пред Змејка почна да открива еден сосема нов свет, што за сето време дотогаш му останувал скриен под самата поврвнина на сето она, што тој го знаеше како неменливо и како од бога дадено.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Прости ми, татко! Прости ми, мајко! Ако нешто сум ви згрешила. - нежно им ги целиваше рацете на своите родители. - Простено нека ти е чедо и од нас и од бога!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Материјални сведоштва нема ни за тоа, барем науката не располага со такви, дека Градиште некогаш било богомилска, односно бабунска населба - освен долот кој се именува по нив и освен еден погрден збор, бабун, со кого денешниве жители на Потковицата означуваат некого кој се изопштил и од луѓето и од бога.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Загориче како од бога да било создадено уште во првиот ден на постанокот на светов, и од него, од бога, чувано и исчувано низ вековите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа зашто никаде тука во близина, ни на местото што христијаните од Потковицата го одредија уште кога населбата нарасна, излезе од Дупка и се завкачи по падините на Станкоски Рид, и никаде на друго место во Потковицата нема подигнато црква ниту некој друг знак што да укажува дека на тие простори живеат христијани, или дека, воопшто, живеат луѓе, од бога дадени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Слушај, синко, нешто што ми текна да ти кажам: за Сивета и Чулета.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Веруј, синко, оти секој син и ќерка што не слушале татко и мајка големо наказание од бога добиле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кој бега од крстот, вели, бега од бога, бега кај ѓаволот, вели и вади кесе тутун жолт, жолт како дукат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе носиш одоздола, од Грција, му велам јас, таму не се војува. - Грција е сиромашна земја, вели Григор, сѐ што има Грција, сето ѝ е од бога.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И не знаеш од кај иде така: од невремето или од бога.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- И сиромаштијата е убава, велам, и сиромаштијата е убава кога е од бога. - Така е, вели Григор, така е.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ти си човек од бога, му велиме, и ако ти се откажеш од нас, ќе мислиме дека и господ се откажува од нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И колку несреќите да се од бога, толку и самите ги предизвикуваме...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сите благословени од бога ќе дојдат ваму, да ни се придружат, Алал да ви е, рисјани! Со бога напред!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ниту Бог ја створил, ниту ангелите, ниту се отпрвин створени* и примени од Бога како што се тоа еврејските, римските и грчките?“
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
И како прва буква аз, дадена од Бога на словенското племе за да се отворат устите на децата при учењето на разумот преку буквите, тоа се произнесува со широко отворање на устата, а другите букви се произнесуваат со послабо отворање на устата.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
А словенски таму немаше, та заради тоа словенските букви не се букви од Бога.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Здравјето и умот господ да ни го крепе на сете во куќата. Сега, од бога здравје.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Потоа срипаа проповедници на разни религии да корнат коси дека бракот е од Бога изумен како заедница на мажот и жената, те само на мажот и жената, ни под разно на мажот и мажот или жената и жената, уште помалце на жената и мажот.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Ме носи под земји, ме крева Над облаци, ме гори од мрак- До зори, со сласт и пороци Таа река која гори, гори Да ме согори, да ме измами Со жарот, од боговите дарот, Кога сме тажни и осамени Сами од себе заборавени?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Низ вратата и прозорците од црквата избуваше чад од свеќите и темјанот и миризбата се ширеше низ целиот манастир како да слегуваше од небото, од бога.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Поголема казна од бога ќе навлечиш... - му рече. - Поголема од ова нема... - свика очаено Дејко.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И затоа глогот е благословен од бога најрано да цути и да има убава миризба.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Веруј, синко, оти секој син и ќерка што не слушале татко и мајка големо наказание од Бога добиле.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дали ангели од Бога сте и сте дошле у нас, дали светци сте?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Затова паднал от Бога и от небо и се учинил темен и страшен дјавол. И негово место останало праздно.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
На каков начин тој ќе е учен од боговите роднини што му се редум сите да ги навјаса, на друмот благост да му постилаат!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Погрешната идеја, со последици во остварувањето со страдање на цел еден народ во фаталните граници, зачнала во умот на диктаторот, во неговиот делириум на владеење да се сочува власта небаре од Бога дадена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бесмртноста му беше казна од боговите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Бабини, домаќинот е бериќет. Од Бога ни е пратен. Да не е тој, ќе немаме што да јадеме...“
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)