од (предл.) - безредие (имн.)

Смирува тоа, о бедни, кога подредуваш нешто што опаку е поставено, неприродно, од безредие ред кога сочинуваш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Продолжи да оди. Пенушките од брест, што беа откорнати од теренот и со булдожер беа турнати во купишта од безредие со корењата црни како јаглен кренати нагоре под чудни агли, му изгледаа стравотни и го потсетија на надуените мртви тела испечени од сонце, што ги имаше видено на северно-африканските бојни полиња.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)