Таа ми ја допре раката - допир на кожа - промрморе дека сѐ е во ред и дека минала и низ полошо.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Погледнав околу себе. Немаше никого освен Хелмут во бела едноделна кецела кој студиозно ги гланцаше плочките наѕидот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Ако баш сакаш да знаеш ги сакам местата какво што е ова.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)