ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Би било фино кога би раскинал дел од нејзината кожа, кога низ неговите нокти би протекла свежа крв, кога би ја удрил нејзината мека глава од креветот, истовремено нежно продирајќи низ нејзините бутини, врзувањето е неизбежно, фа, фа, обесени пупки, црвено. . .

Повнимателната анализа на македонската народна песна, не само низ нејзината литерарна структура туку и низ нејзината мелодична линија, ми откри три света: свет на темно и болка, свет на неповторлив љубовен порив и нежност и свет на магија.

„Умре а не кажа кој ѝ го направи копилено.

„Знаеш колку поединци поминале низ нејзините соби, и тоа само заслужни граѓани?“ Токму така се изрази.

Сѐ повеќе и повеќе, во меката сина здолница и во блузата со боја на пченка, се чинеше како нејзиното тело да набрекнува од таа новоформираа сладост, како да се разлева низ нејзините клетки, онака како што свежиот квасец го набрекнува тестото.

Таа замолча за миг за да дозволи ова да мине низ нејзиното постоење, и потоа го почувствува на себе притисокот од неговите цврсти прсти, само за миг, како да настапи принуден грч.

Со куќата-во-себе и низ нејзините врати ќе излегуваш на сокаците на Ур и Урук, на Лагаш, Киш и Нипур, на ридовите на Вавилон и Нинива, ќе талкаш низ нив како низ длабините на клинестото писмо и ќе се враќаш повторно назад со песните за Гилгамеш во себе, и не ќе знаеш зошто токму тој со тебе и болката на Енкиду низ тебе, зошто токму твоето тело и твојата душа се одредени за да се исповедаат низ просторот кај што диши твојата сенка, на јазик кој ќе го разбираат сите, небаре самите шетале по долините и горите на писмото изрежано во калта.

Овој пат низ нејзините подотворени усни тој го провре јазикот и со него ѝ пробуричка низ устата, по јазикот и по забите.

Тоа отворање на неговата семенка и тоа негово подавање низ нејзиниот процеп.

- Не сакаш да ја венчаш мојата сосетка Фиданка зашто и ти значи си ја спровирал ноќе главата низ нејзиниот прозорец.

- Добро, рекла една од жените и ја затворила вратата на плевната.

Неканетата солза се слеа низ нејзиното лице. - Ти плачеш! - реагираше Томо.

Смирувачка леснотија мина низ нејзиното исцрпено тело. Но, радоста траеше кратко.

Но, сепак, вака младото друштво ѝ годеше, ја враќаше назад низ нејзиниот времеплов на животот.

Додека ја раскажуваше оваа серија од нејзиниот живот, солзите не престануваа да течат низ нејзиното лице.

Некој необјаснив немир почна да минува низ нејзиното тело.

Првобитното пелтечење беше проследено со порој комплименти на сметка на Рада, која со ниеден гест не се спротивставуваше; не се бранеше ни кога накратко прстите им беа сплетени, ниту кога неговата рака помина низ нејзините долги коси.

Неговата гитара лежеше закачена на една грмушка, стенкајќи како што тивкото ветре дуваше низ нејзините жици.

Рече врати навечер.

Тогаш скаменетоста попушти и низ нејзините пукнатини шибнаа внатрешни шумови на една застоена и матна вода.

Тивко отсликување на животот на Вероника се крие во овие интимни дијалози, мудроста, вистината, нивната испреплетеност, контрадикторност, начинот на кој тие влијаат се носечки двигател во инспирацијата и креацијата која левитира низ нејзините стихови.

Идеалите на оптимизмот кои најсилно ферментираат во младоста, во кревката душа која верува во сите можни апсолути, кои ги пластев учејќи ја и читајќи ја француската книжевност и филозофија низ нејзините доминантни преставници, кои во мене ја извишуваа моралистичката крива, картезијанската логика, откако го открив Сјоран започнав да се сомневам во нив.

Таа е огледало на неговата личност, на неговата работа, на неговата ментална моќ, но не ретко низ нејзината содржина се кријат и рецидиви на неговиот карактер.

Филозофското дело на Емил Сјоран го открив уште во раната младост.

Тука се бабините! открива нешто убаво во срцето забележувајќи како се стиснати околу неа, ама така, при свртувањето, додека низ нејзината глава се разбиструва сликата од мигновеновиденото: Добра со малечката таму во ќошот, со главата во скутот на мажот, а тој седнат со грбот на штиците и со отворена уста, Чана со мајка ѝ крај неа Види лебати, Чана си има ќерка! и никако да се сети кои се другите расфрлани низ бовчалаците и пљачките, и одеднаш она убаво во нејзиното срце станува болка.

Таа велеше дека на ова огледало ѝ се прикажувала судби­на­та, низ нејзината мајка чија судбината сакаше нејзината ќерка да не ја види жива.

Се разбуди во него надежта, како елитен познавач на арапската старотурска османица, и низ нејзините денес архаични варијанти, да трага по сведоштвата за своите предци по мајкина линија, од Прилеп, за Окијаревци и за сите други.

Се вртеше во постелата возбуден, нервозен; се поткреваше одвреме-навреме и пушташе рака кон столот, ја пофаќаше празната кутија од цигари, ја отвораше, чинејќи му се дека не ја избарал добро, дека ќе најде некоја преостаната; пипкаше со прстите низ нејзината внатрешност како слепец, како болен човек што посега по некој спасоносен лек; ја гмечеше кутијата со сиот бес туткајќи ја во рацете.

Мајка, и таа најпосле заспа, но не за долго. Во нејзиниот сон се преплетуваа јагулите во реката, кои сега сигурно на својот пат кон океанот минуваа низ нејзината родна земја.

Татко ми тврдеше: „Полн шиник сак'с има поминато низ нејзината уста, се прашувам како не ѝ се згади.

Трагајќи по неа, јас како да се дооткривав низ неа, низ нејзините писма.

Откако бев поттикнат на таква творечка размисла врз романот Атеистички музеј, јас повторно сега се чувствувам повикан да го дообјаснувам романот Времето на козите, низ нејзината суптилна анализа, која донесуваше за мене нови интерпретативни вистини, наспроти познатите француски автори кои се искажаа и пишуваа за оваа книга (Ален Боске, Едгар Морен, Морис Друон, Ерик Фај, Жил Лапуж, Лоран Ковач и други).

И уште - во раце ли ја држиш - смрт држиш, на скут ли ја држиш - смрт на скут држиш, на колена ли ја држиш - смрт на колена држиш, низ нејзината цевка ли ќе погледнеш - смрт ќе видиш.

Низ нејзиниот внатрешен дел поминува куршумот. Тука е нишанот, а ова е преклопник на нишанот.

Пред секој дуќан стоеше подаден цреп со цвеќе - тоа беше стар обичај на чаршијата и затоа низ нејзините сокаци толку опојно мирисаше - но ова беше јасмин и ибн Тајко го зеде тоа како јасен знак дека ќе му се случи нешто важно.