Меѓутоа, ако се погледне низ перспективата на една теориска ориентација која се труди да ја надмине хиерархијата на вкусот и приматот на „естетскиот поглед“, испаѓа дека дури и таквата продукција има значење, бидејќи ни зборува многу нешта за социо- економската состојба како и за колективното несвесно, коишто, инаку, тешко продираат во кодираниот и кодификуван јазик на „високата Уметност“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тоа е критика на корпорациите воопшто, а од друга страна изложба на виртуелни тела што можеме да ги избришеме само со еден потег ако ги прекршат правилата или ако самите пак посакаме ново тело.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа се поврзува со турбо-фолк феноменот во популарната музика која ги содржи сите горе наведени карактеристики.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Самото тело, така, во допир со високите технологии има некаков статус на последна територија, која е присутна како територија на дистанцата, територија на чистото овде и сега, коешто никогаш не ќе можеме во целост да го опфатиме, туку секогаш само низ перспективата на неговата деконструкција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)