Проаѓам така часови: од четири, од три и две, а потоа палиндроми.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Толку се среќни, јас го гасам светлото и ги склопувам дланките, низ вресоци соблекувам од себе сè дневно и движечко, сакам да спијам и станувам ужасен ѕвон кој ечи, бран, синџирот што Рекс го влече цела вечер по лигуструмите. Now I lay me down to sleep...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)