низ (предл.) - бавча (имн.)

Па,сепак, неговата приказна, онаа што толку многу ги интересираше жителите на Потковицата, за него и за мајка му Благуна, брзо се расчу.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Или во друштво на Јована Акиноски акаше низ ливаѓето, низ мртвиците, низ бавчите и му помагаше во собирањето бубачки, жаби и тревишта. Или пладнувше покрај изворите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Една извилеста патека води од бунарот, низ бавчата, па надвор нагоре по чаирот дури не упре одеднаш во самото сино небо.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Префрлија преку патот па низ бавчите се приближија.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Стрчаа по неа, но таа исчезна низ бавчите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Некаде околу полноќ преку мовчето крај тополите помина друга сенка и отаде низ бавчите накај колибата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Штом сонцето ќе клонеше кон заод, Трајан кришум низ бавчите и лозјата се провираше до кошарата на другата страна од брегот каде што Царјанка доаѓаше со кошот на рамо за да земе храна за добитокот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
11 Мотив: рана пролет: Брегот на Профим зазеленет; неколку јаболкници и праски избрзале, порано расцутеле, се преливаат во алови и бели бои; по падините на брегот излетале и првите жолти цветчиња расфрлени како распукани жолчки; белее куќата на Профим, која е скоро варосана, а покривот црвенее како тукушто пресечено месо; по брегот пасат неколку овци, кои, чиниш, не се движат, небаре стојат во излог за детски играчки; еден коњ слегува по патеката со крената опашка како да лебди во воздухот; две шареникави добичиња, крава и вол, со издолжени вратови брстаат по зеленилото спуштено ниско и се допираат, се чешкаат со колковите; по коњот оди човек (веројатно Профим) со лимена кофа в рака; на кофата е паднато сонцето и облеснува; нишајќи ја кофата, човекот како да сака да го брецне сонцето; друг некој (веројатно Скрче) се шета низ бавчата, оди од стебло на стебло и ја потпира главата на нив, како да ги гризе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Петра се врткаше околу големата зграда, дури натаму, зад неа, низ бавчите, го шеташе мирисот на своето тело, го распостилаше секаде зад себе, како да си обележува територија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кога чул бавчанџијата тие жални зборои од момчето, му се нажалило и го прибрал да му чини измет во бавчата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ах, јас сирота, си рекла сама со себе, кое ќе бидит ова момче, за јас да го земам?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секнал еден трад, го нажежал влакното од коњот и веднаш долетал коњот. 'И слекло момчето парталаите алишта, го јавнало коњот, та го разиграло низ бавча и кога го видела цареа ќерка, срце ја ватило.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цареа ќерка беше го видела, и го сетила кое јет, чунким од некој ден понапред беше го видела кога му помагало на бавчеванџијата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Шетајќи бавчанџијата низ бавча, го видел момчето кај што беше се стуткало како некое сиромавче.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дење си работило низ бавча, и ноќе си лежало во кокошарникот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од сето тоа најмногу ми се допаѓаше ова, последново: јурев низ бавчите и рикав, набере навјасале орли и чакали.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Секоја група ќе ја предводи по еден од вас, поради тоа што патот и приодите добро ги познавате и лесно ќе можете групите да ги протнете низ бавчите и оградите ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Дотрчаа со Андро, и ги видоа како бегаат низ бавчите.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се вртеа тој и жена му околу неа и не знаеја што да ѝ прават; ѝ бараа стршлен во кожата, не ѝ најдоа; ѝ бараа трн во нозете, рана некоја, но не ѝ најдоа; ѝ даваа вода, да пие, ѝ даваа да јаде, но таа само рикаше; ја измолзија за да ѝ го олеснат млекото во вимето, но таа и понатаму рикаше; ја одврзаа од јаслите, ја извадија од кералот, ја пуштија да шета низ дворот, низ бавчите, но таа никако да се смири: рикаше ли рикаше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)