Над телата, но пред сѐ, над умовите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ја крена Кузман сабјата па одлево и кратко ја замавна врз врагот клет на она место кај што гордо гркланот на вратот над телото се подал сет.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Горда спиеше на другата страна од шаторот, покриена преку глава само со чаршаф и Грдан се зачуди колку ѝ е издаден колкот над телото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
И пред сликата фрливме неколку пушки нагоре. Над телото од Мирковиќ.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Осамен минувач застанува над телото на смрзнатото девојче.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)