над (предл.) - езеро (имн.)

Крај езерото ненаситно цицам музика од едно распалавено бранче Во ливадите над езерото Моцарт бере планински чај.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Ќе дувне ли ветре што ќе нѐ крене Над езерата, над горите, над реките, Над чардаците, над облаците?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
За миг ѝ се стори дека се наоѓа над езеро полно со лотоси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа треба да му однесе облека да се преоблече зашто тој не може да излезе горе на рудината над езерото во работничката облека во која е облечен, целата замастена.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Едно време се оддалечив од другите и сам отидов на она место од каде што се гледа просторот на некогашниот Долнец, со црквата со седум гроба сосе на Борко Угрин и со онаа осамена куќа на Симон над езерото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тие денови во Долнец заврна со ветер, а Симон стоел на дождот и на ветрот на онаа карпа над езерото, чекајќи да загризе рибата. Донесе неколку мренки.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Одам до една карпа над езерото, ја пуштам јадицата и чекам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сонуваше јато птици како лета над Езерото и ја минува блиската граница одбележана под водите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Немоќен на земјата, како птицата албатрос, тој беше моќен кон небескиот пат, со крилјата на слободата! - ја продолжив размислата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Настапуваше тивката летна квечерина. Се појавуваа првите ѕвезди над езерото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Високо над езерото, чиниш и небото ѝ е мало, не ја собира.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Небото над Езерото го осветли линијата на силна молња, па се зададе и силна грмотевица, небаре ја разнесе сета собирана тишина на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Летале над езерото, пловеле во него и птиците шатор, кречман, белец, дива патка, превез, креја, гуза, шчипче и шатка, а обично во есен пловеле и летале дивите патки во јата до сто двесте, често проближувајќи се до брегот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)