на (предл.) - правлив (прид.)

На правливата земја долго спиеше и во оваа самота протрчуваа стаори.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сувата миризба на правлива волна му ги суши и стега градите и му се сака да избега надвор на отворено каде што има воздух и ширина за погледот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој остана на правливиот пат и се додека покрај него не помина и последното товарено добиче, не мрдна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)