Уште еден чекор, уште еден бескрајно долг чекор, и тој ќе се најде во пријателско шарско бачило, да дише меѓу ветрови испарување на овча волна и ненасито да се обновува со млако млеко, нем и тажен до денот на одмаздата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се кршеше, но ние се држевме за него, бевме боцки на овчо руно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И сенката му се сопнувала по нерамнини. И токму таа сенка како да го задржувала да се оддалечи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не е точно дека во Истанбул мириса само на лој, на овчо месо и на пастрма.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)