Сакавме само да го чуеме неговиот авторски коментар на провокативната хипотеза за потрошените критички ресурси, кои, отсекогаш, ги кредитираа ангажираните проекти.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Значи, накратко образложуваме, дека целиот циклус на критичката мисла е далеку зад нас, дека спаѓа во разнишаната традиција на европскиот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со нескриени симпатии констатиравме, дека токму Данило Киш беше еден од оние исклучителни писатели кој локалната, југословенска книжевност, ја направи светска.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Макар што разговорот забрзано се доближуваше до крајот, не можевме да му одолееме на искушението да го соочиме нашиот гостин со полемичката теза за глобалниот распад на големиот бран на критичка мисла во Европа.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Овој стратешки пресврт ни се стори побезболен и поекономичен.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Критичките модели се чини го одиграа својот асимилиран пораз.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Енценсберговата реакција е одмерена: се обидува да го релативизира нашето неиздиференцирано отпишување на критичката традиција.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Од експлозивната енергија на критичката традиција на деветнаесеттиот и дваесеттиот век, денес преостанаа само театрални одречувања, ритуални негации. 92 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Јасно ни е дека Енценсбергер сепак нема намера да ја отфрли, тој попрво би сакал да ја ограничи глобалната амбиција на традиционалниот концепт на критика.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Потенцијално, разрушувачките ефекти на критичката енергија лесно се инвестираат во средиштето на инсталираниот систем.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Преживеаните вредности на критичкиот гест според него се зачувани “во внатрешната напнатост на духовната дејност”, во оној вид негативност која го поттикнува неговиот натамошен напредок.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На ова место анализите ни се вкрстуваат и влеваат во заедничко уверување: ние зборуваме на крајот, во последната етапа на лажно вдахновение на критичката свест, чии последни импулси можат да се спасат само под услов фрагментарно да се развластат, прецизно да се локализираат и формално да се дисциплинираат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„За Клемперер“, вели авторот на критичкиот осврт Перковиќ, „јазикот е медиум со кој се инфицира злото откако некој смислено и намерно ќе го затрови.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Треба ли тогаш да се определиме за еден плуралистичен, еклектичен, екуменски пристап: некаков вид на критичка стереографија?
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)