Вештерките од Макбет во една дречлива дисонанција ја изразуваат парадоксалната формула на светот: “Fair is foul and foul is fair”.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сметам дека сум рожба на таков сон на маж И сон на жена која престорена бран Ги носи сите желби на доцната доба.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Истовремено, надворешната контрола беше зголемена, особено преку хармонизација на контролата, координација на разузнавачките активности и полициските сили.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Истото може да се каже и за мобилноста. Мобилноста на луѓето, информациите, стоките и капиталот е секако една од дефинирачките карактеристики на доцната Модерна.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
„Спојот на технологија , контрола и страст во време на доцниот капитализам, и обидот тој да се раскине“, како што вели истражувачот на медиумите Peter Weibel , „се теми на неговите текстови“. Burroughs рано го воведе поимот на вирус во својот книжевен универзум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Снажниот сопствен стил тој го развива дури во времето на доцниот Микеланџело, по 1550-та, и тоа најмногу во своите цртежи кои и денес нѐ фасцинираат.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Цела спротивност се еден на друг: Борис е како крап во лицето: широки вилици покриени со сиви влакна: тоа времето на доцното детство отишло в неврат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Како епилогот на тогашниот маниризам да се сосредоточува во Лудата Грета на Бројгел Постариот, како таа - среде пејсаж на лудило - да станала последната и највисока муза на доцниот маниризам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)