на (предл.) - виток (прид.)

Во далечината на синиот хоризонт се отвораше големото закрвавено око на сонцето. Картагина тивко се будеше од својот митски сон.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во небеската синевина поигруваа зраците на сонцето, а утринскиот ветерчок ја мрсеше косата на витките палми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)