на (предл.) - белузлав (прид.)

- Така е, - се одзва раководителката на белузлавите самовили - еве, паѓам и не станувам! Другите не се огласија.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Едвај се забележува на белузлавата земја Едип како разлеана дамка.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Затоа вдахновено проповедај: едното е поделено на безброј цареви и арлекини скрбни и среќни нееднаквоста е врховно начело на Целоста, универзумот луминозен сферичен, фокусиран нематеријално материјален а ти кој посматраш, сфаќаш: генијот е разорна будност на супстанцата ѕвезден јазол на белузлавото јајце знак за дослух меѓу телесата данте, шекспир – параболи!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)