на (предл.) - шише (имн.)

Од сета терапија на својата комплицирана дијагноза тој највеќе го применуваше десеттиот рецепт од Богевиот совет да не се нервира; па затоа полната дланка апови, таблети и капсули трипати на ден ја заменуваше со три полни напрстока од капачето на шишето коњак.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Несоницата е гимнастика на јоги, јога на нога, папуча под столче, скок во кратерот – до дното на шишето.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
На масата го примија срдечно и весело со оглед на шишињата бело вино и минерална вода и полупразните или полуполни чаши со шприцер.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Збогум“. Збогум, повтори во себе. неговите прсти уште еднаш го допреа млакото грло на шишето.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тој беше наведнат врз мојот стомак; со палецот го беше затворил отворот на шишето толку колку од него да капе по некоја капка; сипуваше виното во мојот папок и потем пиеше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Мама мија! - повторуваше докторот кревајќи на шишето и слушајќи го сè повнимателно Илка, кој со мака и прекини продолжуваше: - Пред смрт човек сите есапи си ги средува: што можел, што не можел, што успеал, што не успеал...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)