на (предл.) - холокауст (имн.)

На почетокот, собата на Даниел носи траги од еден вообичаен детски живот исполент со училишни обврски и детски радости.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во секоја сала серија витрини, човечки кукли, звуци и ликови ги оживуваат корењата на анти-семитската омраза и го следат нивниот поход на патот до истребувањето и кон Конечното ослободување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како, да речеме, во една музејска постава, во една секвенца што има и наслов и се вика „Приказната за Даниел” и којашто таму ви се случува пред очите и ушите, влегувајќи во собата на едно обично дете.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ме изведува од канцелариските простори во еден од големите холови на новиот објект.  „Гледате”, вели покажувајќи на едно импресивно мермерно скалило, очигледно сѐ уште под впечаток на неодамнешното отворање на Холокауст центарот, кое беше остварено со присуство на званици од голем број земји.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Последната во низата сали е реконструкција на злогласните тушеви во Аушвиц.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа во овој тематски парк на холокаустот се прави на еден особен начин, потсетувајќи на бившиот живот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тоа е тематски парк на кој за ужасот на масовното уништување, на потполното исчезнување, на геноцидното согорување, на холокаустот на припадници на цели социјални групи: Евреи, припадници на речиси сите словенски нации, Роми, Синти, хомосекусалци, комунисти, анархисти, јеховини сведоци, слободни ѕидари...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
При преминувањето од една во друга сала на Куќата на холокаустот тешко е да се сочува рамнодушноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)