на (предл.) - ходник (имн.)

Моето седиште беше до самата врата на ходникот.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Како вчера да беше, позади зелената трафика кај „Работнички дом“, го пропуштав првиот, па вториот, третиот автобус, додека мајка ми дома на ходник со будилникот в рака ме чекаше броејќи ги минутите... од 21 часот па натаму, со истата реплика: „Само ако дознае татко ти, тешко тебе!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ќе се вгледаше во полицаецот кој влегуваше во каушот, неспокојно ќе бараше нешто во дното на ходникот, ќе ги начулеше ушите да го фати крцкањето на стражарските скорни или тетеравењето на нозе, одвикнати да одат.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Гласот и гестовите на човекот беа господаречки и сугестивни и прислужникот, гледајќи го вџашено назадечки исчезнуваше во мракот на ходникот. - Мрзливко! - човекот седна до Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во темнината, масата се разлеа и го зафати сиот простор, потече и се згусти во теснината на ходникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Чекам да му свирнат од другиот крај на ходникот па да продолжиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште од скалите го удри интернатската миризба на ходникот - лимени кофи, мокри крпи, вечерни дежурства и цвикнати догорчиња.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кристина и Никола се кикотеа прикриени во аголот на ходникот и ништо не ми рекоа кога набрзинка минав крај нив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Доаѓаше од правецот на ходникот, каде што беше тоалетот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)