на (предл.) - улога (имн.)

„Ко не пије боље да га није” гласеше една мудрост од северното соседство и оваа мисла јасно укажува на улогата на пиењето у современото општество.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Татко, поради шеќерната болест што почнуваше да го нагризува, повеќе се задоволи да ја гледа баклавата и само да ги лизне позлатените слатки кори од своето парче, додека го слушаше Камилски, веднаш помисли на улогата на овој драгоцен десерт кој постоеше во целиот тек од постоењето на Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Впрочем, и денешниот облик баклавата го доби откако влезе во големите кујни на царската палата Топкапи во Цариград и стана култно јадење во царството и надвор од него...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Заборавивте на улогата на човекот во историјата?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Јас се најдов малце во небрано, ама сега ми немаше назад: - Па не знам, луѓето се генерално гневни на Америка и на улогата на светски џандар што си ја презема...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Комитетот, притоа, потсетува на улогата на емиграцијата во политичкиот живот во Бугарија, каде што станала орудие „во рацете на бугарските шарлатани... орудие преку кое тие се качуваат и слегуваат од власта“; на нејзините “шовинистички слуги“ спрема Бугарија, Србија, Грција и Романија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Искрениот восхит што им го должам на вашите книги и дури ако таа е придружена со големо незнаење, и искрената симпатија што ја имам кон вашата земја (би требало да речам вашите земји) ме повлекоа кон една авантура, за што станувам свесна дури сега, во која нема никогаш да бидам на висината на улогата што би сакале вие да ми ја дадете.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вие ме прашувате дали би можеле да ми го испратите ракописот на Балканскиот клуч по електронска пошта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Заслуга на културните студии е во тоа што, токму со постојаното нагласување на улогата на публиката (теоријата за активната публика, што некои ја означија како „бесмислен популизам“), постигнаа никој повеќе да не верува во потполната зависност на публиката, што на секое медиско надразнување би реагирала како програмиран робот или марионета.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Популарната култура стана сцена на динамично натпреварување, дури на “борба”, а не на статичка доминација.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Елитистичките, економските, редукционистичките и песимистичките постапки ги заменија нагласувањето на релативната автономија, отпорот на публиката, множеството значења и политиката на уживањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)