на (предл.) - случајност (имн.)

Те нема да наминеш до портата на случајноста... онаа порта која те доведе до искушение.. онаа која го освои твоето немирно срце...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Целта на хуморниот пристап на режисерот е во упорното и амбициозно укажување на случајностите и нужностите како разоткривања на алегоричните и иронични законитости на односите и светот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во првобитните белешки кои грижливо ги препиша во Boite Verte, тој ја истакнува, иако несигурно, потребата за „конкретизирање на редимејд-от“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Иронијата е присутна во деконтекстуализацијата и во нејзиното заострување (специфично место на редимејдите); заробениот случај, “конзервиран” и предизвикувачки, латентен е во програмирањето на процесот на изибрање и во случајното фаќање на случајноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но, истовремено е неизбежно, и е пример за анархично застранување, лизгање во двосмислености на значењета и евокациите, или, што е исто, за Дишановиот испрекинат и “спирален” автоматизам, кој се храни со иронијата и со случајноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во тие белешки ја потцртува важноста на постапката којашто ќе ја обедини идејата на случајноста и идејата за појавата, кои речиси претставуваат општи идеи во неговото размислување како целина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Еднаш откорнати од родната грутка како да не беше битно каде нѐ води ова вовче на судбината, на која станица ќе запре, кој ќе биде последниот свртничар: дали богот на случајноста, кој најмногу влијаеше во неизвесното одвивање на судбината на нашето семејство или некоја друга сила?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ништо не е препуштено на случајноста - и случајноста се планира. Од Големиот планер.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Зошто го правеше тоа толку усрдно не би знаел да одговори, но им се препушташе на случајностите, зашто и за нив научи дека си имаат секогаш свој правец.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
По игра на случајности, може да се случи гениталиите да бидат типични за машки пол, но менталната поларизација да биде типична за женски одредби. Или обратно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Слушајќи ги ваквите размислувања на тетка Боса не можев да се ослободам од впечатокот дека таа се трудеше да нѐ увери дека постапките на смртта повеќе се потпираат на стрпливоста при изведувањето на тие постапки а помалку на случајноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Нели, чудни се патиштата на случајностите, а ние не смееме да ги игнорираме?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не престануваше во неговата свест играта со недофатливоста, фаталноста, како облик на случајноста, признавајќи ја како единствено можно божество.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зборот, само игра на случајноста или трагач по загубениот поларен свет: помеѓу јатата ситни птици на островот на смрзнатите водопади, со патишта што треба да се изодат пред да станат проодни А сонува Атлантиди во ѕвездениот архипелаг Зборот, раскрилен бран што срчено ќе го крепи Ноевиот ковчег во водите без граници Или само фрлен зрак врз твоето мрачно лице што не знае каде спие, кај се буди, А сонува Атлантиди во ѕвездениот архипелаг Зборот, потоната надеж и измолкнат крик од молчеливите води.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Времето на изведба не било одредено, но Кејџ го одредил пред да го одржи предавањето, понекогаш така што со помош на операциите на случајноста додавал индикации кога во текот на изведувањето требал да запали цигара.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секако, и јас би можел да бидам тој услужлив размрсувач на збрканостите што ги предизвикуваат непредвидливите игри на случајноста!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Оваа техника за изучување на сложените системи е многу почувствителна на случајности во споредба со некои други.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)