на (предл.) - разминување (имн.)

И кога неговото распрснато тело паѓа крај неа, надолу, надолу, во запрениот миг на разминувањето, тој, вон себе, се дере, најсилно што може, го корне гласот – Те љубам! Те љубам таква!
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Десната ми е за пред бога, рече Дуко Вендија, а левата за ,бал им пес мајката на овие. - Какво приказвате с’с мртвите, праша еден од стражарите на разминување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едни внесуваат, други изнесуваат. И заглавуваат на разминување.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)