Ги имавме пред нас Марковите кули, извишени навистина како кули, додека под нив градот се тестеше во првиот мрак, палејќи ги мижуркавите светла како кандила на провев.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
За да не седи на провев во чекалната, Грдан побара прибежиште во читалната на библиотеката.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Таблите над плочките од подот беа поткренати половина метро, а тоа оставаше впечаток на отвореност која двајцата, додека молчеа со спуштени погледи пред себе, ја чувствуваа како простор изложен на провев.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)