на (предл.) - предавство (имн.)

Години и години живеев во прелага дека добро ја познавам психологијата на нашиот човек, и по многу искушенија и самиот дојдов до сознание дека ни е судено да се остваруваме во јазикот: некој беше рекол дека врз јазикот сум прикован како разбојник на крст.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ги испофатија сите, благодарение на предавство кое дојде од нивните редови.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тој помисли, со еден вид вчудовиденост, на биолошката бескорисност на болката и на стравот, на предавството на човечкото тело кое се вкочанува токму во моментот кога е потребен некој посебен напор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А потоа, во доверба му нашепнал: „Ни дале наместо боева муниција, од онаа, другана, што служи само за воени вежби. А таа не убива, руски пријателе. Зар не мириса тоа на предавство?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не им завидуваме на предавствата кои се нафрлаат, пред сѐ на јазикот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И тогаш наеднаш се досетил бистриот Капетан. Живкович мислам се викаше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
У Не им завидуваме на предавствата Не им завидуваме на предавствата.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)