на (предл.) - посматрање (имн.)

Кон историското ниво на приказната кое низ преданието, архивата и пронајдениот животопис пружа увид во колебливото минато, се придружува современиот контекст во кој историјата се повторува и се огледува во речиси истоветни форми, наметнувајќи го заклучокот за неможноста од пронаоѓање сигурна точка на посматрање и на дофаќање на конечна вистина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Еве и ова, за начините на посматрање! Тој и не е некој добар посматрач на луѓето, нема доволна дистанца од себе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Преку дијалектиката на посматрање и (не)моќ Хирст ја активира двојната природа на уживањето.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Архетипската димензија на романот е препознатлива и во контекстот на преиспитување на одредниците зло/добро, кое Башевски го постигнува со постојаното одбегнување на веќе освоените знаења, со поместувањето на точката на посматрање од еден на друг нараторски глас, со неможноста да се установи каде се наоѓа вистината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Славој Жижек тврди дека посматрањето конотира моќ, но и (врз примерот на Хичкоковите филмови како Прозорец во двор) упатува на посматрачот како на суштински неподвижен и немоќен сведок.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)