на (предл.) - палто (имн.)

Ете, ти носам писмо од Перета Тошев. Писмото се наоѓа во поставата на палтово.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Но иако и двајцата се сложија со тоа, сепак Павле не го поткошкна баш онака палтото, како што правиме обично со старите алишта за кои мислиме дека не се повеќе за пред свет.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Му одаде Павле достојно признание на палтото и ѝ кажа на жената да не го става в орман - отсега ќе го носи само покуќи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во војничка униформа беше многу убав, светлината на плавите очи се мешаше со темнозеленикавата боја на палтото...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
На левата страна под подотворената пола на палтото му се гледаше синџирчето од часовникот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Самиот си се виде како носи цела кутија цигари во џебот на кошулата, или во џебот на палтото, и како постојано има кибрит за себе, и како застанува во трафиките за да си купи кутија цигари.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дојките и задникот и беа толку нададени и впечатливи што ти се присторува дека секој час ќе попушти илои некое копче на палтото или патентот на суќната.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Извади негде од внатрешниот џеб на палтото некакво стуткано и замастено шамивче и си го избриша потното чело.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Вака ли се чистат алишта, глупава Анастасијо? Ова ли е чистота, а? Погледај само овде, погледај (Покажува на палтото.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Мала! Мала работа, голема срамота.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јаката на палтото му беше крената, челото покриено со тешка, влажна коса.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се облече убаво, се завитка со шал, ја крена јаката на палтото и со пушката в рака, излезе надвор.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа со полата на палтото си го избриша лицето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ми стана чудно кога Баждар ја завлече влакнестата рака во внатрешниот џеб на палтото, бараше нешто ако не ги чешаше градите.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Епилогот на оваа „дискусија“ (во која што не дојде до збор партизанот) беше сосем очекуен: партизанот ја извади од внатрешниот џеп на палтото својата збирка, внимателно завиткана во еден италиански весник, и - им ја даде.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
А вака, одвреме навреме, го допираше во левиот џеб на палтото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)