на (предл.) - олово (имн.)

Светлината се лизгаше од левата на десната страна и пак се враќаше назад во согласност со ритамот на звукот што го произведуваше некаков спој на неонката над мене и ја распаруваше тишината удирајќи ме во темето со тежина на олово.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Пушките, вжештени од огнот на оловото и од пекот на августовското сонце, гореа во рацете.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Пак угорнина над која ниско висат облаци со боја на олово.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
што се случи Што се случи Та денес мислам На соколот и пленот На нишанот И на Оловото?
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Слушнав: - Излези! Шоферот излезе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)