на (предл.) - ново (имн.)

Да се зачува нешто вредно е природна реакција,но неможам повеќе да го издржам ова лудило во мојава глава.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Само во твоите прегратки наоѓав сила да се разбудам и да вдишам од свежиот зрак на новото утро.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Следниот ден Рада менувајќи два автобуса, стигна навреме на новото работно место.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ме остави на новото место и од срцето ми падна голем камен.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Низ историјата формалното мислење му било подредено на процесуалното и дури со почетокот на новото доба тоа истапува како „аналитичка геометрија“, т.е. како во бројки укодирани геометриски форми.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Такви заверки не им се даваат само на Словените Ами на сите кои отшто си ги вардат сопствените образи Ѓоа не ги разбираат потребите на новото време
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Го анализира однесувањето, на суштеството кое се бори да се пронајде во ритмот на новото време.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
По доцниот пад на сталинската диктатура и стремежот во еден здив да се фати ритмот на новото време, по катарзата на внатрешните пресметки и реваншизмот, по отворањето на половина век затворената земја, овде како никогаш се беше забрзала историјата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Зарем Сталин не расели народи, не промени азбуки, не востанови нови граници во името на новото безграничие?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Мајкината рационалност, која извираше од конкретното соочување со животот на новото семејство, убаво се усогласуваше со Татковата наклоност кон мистичноста.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Што да прават децата? Никое не смее да влезе во дворот на новото дете.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Еднаш кога Билјана ја фрли високо, превисоко, топката удри на асфалтот, но толку силно отскокна та се најде зад оградата, во дворот на новото дете.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)