А и самите учеснички на натпреварот ќе се однесуваат не како грди туку како - алтернативно убави жени.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Неговиот дедо Михаило (познат по тоа што едно време бил визитинг- професор на Универзитетот во Беркли, Калифорнија) и мојата баба Добрила (позната по тоа што пред војната била избрана за мис на Врњачка Бања) се брат и сестра, родени во црковен брак од прадедото Милош (познат по тоа што во почетокот на минатиот век во Швајцарија победил на натпревар по боб-санкање така што не знаел како се кочи бобот) и прабабата Даница (позната по готвење оброци со австроунгарски имиња од типот на штрудли, шненокли и шуфнудли).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Она што се случува во Босна е непосредна последица на распадот на авторитетот на државата или нејзино подредување во однос на натпреварот меѓу етничките заедници - она што во Босна недостасува е единствена државна власт издигната над етничките судири.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Патем речено, со еден мој исто толку талентиран за спорт колега и пријател, не сторивме дикат дека на натпреварот се шутирал пенал.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Значи за мене тоа беше доба на трчање и на натпревари.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И, додека како папагал повторував „Македонија, Македонија“, божем навивам на натпревар, се сетив и реков „Македонија, Киро Глигоров, Македонија!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)