ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Мелодијата што ја свиреа се промени, а и тонот на музиката се промени.

Тој не беше свесен за ништо друго освен за празнотијата на страницата пред него, за чешањето на кожата над глуждот, за трештењето на музиката и за лесното пијанство предизвикано од џинот.

Јас, се разбира, како божем не забележувам, си ѕенѕав на музиката во бавен и брановиден ритам.

Со одминувањето на времето, пијалокот ја загреа, нејзината напнатост почна полека да омекнува, погледот да ѝ ја губи острината, лицето да ѝ се ослободува од грчот, снагата да ѝ се размрдува и со прстите да потчукнува на масата под тактот на музиката од грамофонот.

Посмртните останки на Фаик Коница, пет години по смртта, се погребани во бостонските гробишта под звуците на музиката на Вагнер и незаборавната реч на Фан Ноли.

Се придржувам за земјата и се препуштам на музиката, наеднаш благословена со посебна моќ за слушање.

Ми се лоши од возбуда, чувствувам топли и студени бранови како ми го преплавуваат телото.

Јас, како што настапувам, го прифаќам ритмот на музиката и самиот се движам бранувајќи се, скоро не газејќи по подот, речиси лебдам кон Претседателот на Републиката а и тој кон мене.

Доколку дојде до мешање на облеката и стилот на музика, тоа е лош спој.

Се сеќавам, во време на Панк наездата, еден мој школски другар целосно предаден на ерозијата на музиката, потрупан со амблеми на декадентниот рок, пред портата, на тогаш единствениот, универзитет во нашава Македонија, со цинична насмевка ме извести дека факултетот го влечка со години затоа што не може да се разбуди на време и ги преспива испитите.

Но тој сега мислеше на првиот, на музиката на своите прсти, на животниот акорд во нив. ...

Влегуваат во кафеаната на Јандро, ги запоседнуваат сите маси и столови, се точи, се пие, нарачува Лоте за секого, клокоти и одѕвива кафеаната од песни, од свирки, напнува од викот просторот внатре и, се чини, секој миг ќе пукне како меур; им наздравува Лоте на сите, му наздравуваат тие нему; станува, и мавта со рацете на музиката, и дава знак кај треба посилно, а кај треба потивко да свири, го следат свирачите под такт, го следат луѓето: му се пулат в очи, в уста и ги сливаат гласовите како речни брзаци во една заеничка утока, во една единствена мелодија што се шири полека, плавно.

Едноставно лебдеше, се лизгаше, отсутна од луѓето, како меѓу подот и таваниците да имаше меко перниче по кое плови низ океанот на музиката.

Што не ја земеш и ти жена ти подрака? Отидете некаде на музика.

Се разбира, мораше да се потпира на нив, но можеше и да се одлепи, па да заплива во новите води на психоанализата (Фројд, Јунг); а особено го радуваше тоа што можеше да се врати на литературата (Достоевски), на драмата (Шекспир), па и на театарот, воопшто сцената, дури и на музиката.

Задоцнувањето на музиката во однос на гореспоменатите уметности е нејзина среќа.

За композиторот на музика на удиралки секој звук е прифатлив; тој го истражува „немузичкото“ поле на звукот кое академиите го забрануваат и тоа во онаа мера во која е тоа можно да се направи мануелно.

А на музиката најмногу ѝ прилегаше да биде посмртна.

„Си фрлате жарчиња?“, ѝ реков додека се трудев да ги следам со моите тешки нозе нејзините пердувести движења низ брановите на музиката.

Зората во моето поле е како виолина напрегната Ридовите молчаливо руменеат како мислата на мене а гулабите играат во синевината како нашето чекање Виолината го крие во росата цвркотот на будењето Тој е како твојот смев набрекнат во младите гради Сонцето заигра по жиците и плисна млеко на музиката по сонливата трева Зората се кикоти и примира од смеа...