на (предл.) - метла (имн.)

Снешкото на балконот почнува да го губи достоинството, па домаќинката решава да му ги скрати маките: со еден замав на метлата го обезглавува и го исфрла на улица како партал.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Три ѓаволски смеења и плишаан костим за капење ; на метла не се лета. Килими 100% памук, овааа ...
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Вешт човек - можеше да свири и на метла.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
По некој извик далеку, топот и фркање на коњ, отворање и затворање врата, замавите на метлата на Надежда во дворот уште раното, пред да може да се крене прашина, кашлицата на мајка ѝ.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)