на (предл.) - месо (имн.)

Во еден бесплатен културен водич, проследувачот на кино програмата за филмот „Серафим Фолс“ на режисерот Дејвид Фон Анкен, запишал: „Независно од тоа што сите стрелаат на месо, во класичните вестерн филмови ликовите постојано се делат на добри и лоши.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Така загледани можат да објават, па да ја информираат јавноста дека ќе стрелат на месо и дека она што ќе го кажат е она што не може да се премолчи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
— На нас тргаат агите, Пере, на нас. Ми се чини тука е главната сила на Бахтијар, — му велеше Ѓорче на Перета, кој ја стискаше манлихерата цврсто и право „на месо“ стрелаше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Аскерите трчаа нагоре, четниците стрелаа, потоа затрештеа бомбите и целата чука се замагли.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во дефицит од интелект останува само продавање на месо и месни производи (читај гз и цицки).
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој се сети како еднаш по - експлозија на една ракетна бомба, помагаше да се извлече еден труп од урнатините, и како беше вчудовиден не само од неговата неверојатна тежина, туку и од тоа колку е вкочанет и незгоден за носење, поради што наликуваше повеќе на камен отколку на месо.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Братучедите сепак ја отворија портата и тогаш кучињата им се пуштија на месо.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Немаше крв, но почна да мириса на месо.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Тоа секоја буква од чудното сочинение што го донесе Филозофот лелекаше, врескаше и плачеше, како жив човек да е; и силен мирис на месо печено почна да кади низ воздухот на шумата, и мирис на коски изгорени, чадот и мирисот незнабожечки, хула ужасна, мирис на месо човеково печено дур до небо се креваше; и одеднаш, сите дванаесетмина видовме глетка ужасна, страшна: тврдите слова на едно место во огнот се збраа, па се распоредија во костур човечки, и станаа коски; а меките гласови во месо се престорија и во огнот од сите букви се сотвори човек што гори; косата му гореше, телото му гореше, коските и месото му гореа, и тој врескаше, лелекаше, и се обидуваше да излезе од пламената стихија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сега старчето како да имаше чурилка: ја криеше својата сенка, чиниш сака да ископа желад со дерачи или со секачи а копа со коленици: не се извлекува туку бега кон гнилост на лисја, на мртви корења, брза да се сокрие пред некој да му фрли самар врз козинавиот грб и со занес на пијан јавач да го потера кон бездна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И самиот паднав на коленици зад кошот и се мачев со мачењето на тој грч од црно и бело тесто на месо и на ткаен лен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Црковниот старешина пробил со глава терцијарен слој да им раскажува народни библиички, нека го, немало зошто да се подбиваат со него.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред тоа пиеле од негова матарка вино со боја на месо и се мезеле со бајати пршки што ги зеле од некој орач за стар железничарски часовник со избришани бројки и без една стрелка но со живо срце под металниот оклоп.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Искинав неколку парчиња месо и бргу го напикав сето во уста, а потоа му се фрлив на оризот. И тој смрдеше на месо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ме болеа мускулите од тепањето на месото, а крвта под ноктите не можев никако да ја извадам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)