на (предл.) - масиче (имн.)

„Имаш ли некое место за мене?“ праша враќајќи го бокалот на масичето; чу иста таква тихост: „Имам. Економ на едно градилиште.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На масичето крај фотелјата лежеше „Пронајденото време“, последниот акорд на Прустовата сага за Времето.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Го претвори во румено јаболко и го постави токму пред принцезината постела, на масичето кое допираше до нејзината перница.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Грдан ја зеде кутијата со маслинки и појде кон кујната во нишата, а Горда му грабна една со два прста и ја лапна како цреша, па си ја прибра чашката в скут, се истегна на столот и си ги крена нозете на масичето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Јаболкото, така гризнато од отровната страна, останало на масичето, а отровот веќе делува.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Касиерката се опрела на масичето, чека да помине уште овој еден час па да си оди.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И двете знаеја дека тоа се должи на разговорите што ги водеа додека ручаа или во неделите додека пие кафе на масичето во дворот заплиснувани од опојните миризби на цвеќињата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И додека на масичево пред мене истинува чајот (треската во крвта не ќе ја совладам со неколку топли голтки), седам во неудобен хотелски кревет и пишувам на коленици.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)