на (предл.) - кујна (имн.)

Таткото на мојата сопруга, кога го преуредував станот, ме советуваше на кујната да гледам како на неважна работа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, јас останав приврзаник на кујната.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Мислам дека сум човекот на кујната.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И сето тоа се јавува како резултат на кујната која, според Хандке, во исто време е лабораторија, библиотека, соба за филозофски дијалог, за вдишување чист воздух и за водење љубов.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се прашуваш на што ли ти мириса потта на огледалото и едначејќи ги по звучност врисоците на кујната, размислуваш во која техника да го нацрташ денот.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
„Ау, пилиња, они пилиња,“ Кети ја подаде главата од вратата на кујната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дваесет стапки широка и долга колку целата куќа, покриена со винова сеница, со зародишни гроздови, што ѕиркаа меѓу лисјата, терасата всушност беше продолжение на кујната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Додека стариот Елисон правеше грниња меѓу стадото овци, и додека Киова Индијанецот ја минуваше пладневната починка на крајот на кујната, под жешкото сонце, Сем лежеше на креветчето, размислувајќи за тоа во колку среќен свет живее и колку им е наклонет животот на оние чијашто мисија во животот е да забавуваат и да поттикнуваат задоволство.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Додека тој се излежуваше, размислувајќи за своите благодати, во дворот срамежливо потскокнуваа мали кафеави зајачиња; ќе го одминеше јато синкави еребици со бели шарки на главата, во еден ред, прелетувајќи дваесет јарди; по некој клукајдрвец во лов на тарантули, ќе скокнеше над оградата и ќе го поздравеше со мавтање на долгата опашка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)