на (предл.) - кочина (имн.)

Откривајќи ги куќите, студот сѐ повеќе и повеќе навлегуваше во покриениот, но одграден простор и огнот мораше да плапоти без престанок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Почна со јаслите од долни крај, продолжи со амбарите, каците, ноќвите, а кога и овие се досвршија им се загнаа на кочините, говедарниците, та дојде редот и на племните во кои живееја селаните.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)