на (предл.) - колач (имн.)

Најсетне доаѓа и она моделирање на колачот. А и тоа му припаѓа нему. На авторот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сѐ мирисаше на колачи. Ѓорѓија седеше со отворени очи и не мрдаше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Во рацете му остана тркалезно, бело парче, слично на колаче.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Го одврзав кесето и земав неколку златници и следните денови си ги трошев на колачи и бонбоне.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се чувствувам наполно заштитен овде во кујната и мирисот на колачот дури ме успива.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Седам на моето столче, лактите цврсто потпрени на маса, главата цврсто потпрена врз дланките.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја гледам како рамномерно се движи низ кујната, без брзање, без нервоза.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)