Долу се привршуваше и копањето на каналите до самите куќи и изградбата на сопствени шахти во дворовите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Наутро, во 5 и 30 часот, го возев „оној“ на работа во студиото на Рокенрол продукцијата, каде што со Роберт Јанков ја снимаа во живо емисијата „Здраво Македонијо“, што и сега оди на Канал 5 ТВ.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Значи, освен учеството во копањето на каналот, Георги Богданов не признавал дека зел активно учество во динамитните напади низ градот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Главниот доказ, на пример, што ги товареле гемиџиите било нивното признание дека сите учествувале во копањето на каналот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Првин бил ископан трап длабок над три метра, а потоа продолжиле работите врз копањето на каналот, т.е. хоризонтално.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Орце, како добар познавач на математиката и геометријата, успеал да изврши корекција, но тоа наложило проширување на каналот, што ја зголемувало опасноста од уривање на земјиштето.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Земјата била ровка и копањето на каналот било лесно и брзо.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Марко Бошнаков потврдил дека спроти тргнувањето на „Гвадалкивир“ Шатев зел од неговиот дуќан „голема“ количина динамит и друг експлозивен запалив материјал и дека пред тоа зел учество во копањето на каналот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Одржувањето на бакалницата, копањето на каналот и снабдувањето со динамит биле ризични работи што барале луѓе, пари и време.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тогаш го истргнуваат, држејќи го за нозете, во влезот на каналот и друг го зафаќа неговото место.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сакаме на каналот, па не знаеме откај се оди, - одговори бргу Беличот. – Чичо, да не знаеш да ли одовде е поблизу?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Кога не ќе драбаше по калиштата на каналот, тепајки гуштери и жаби со нескриено задоволство, кога не ќе дебнеше полузаспани змии, кои, држејќи ги за опашка, или ги треснуваше од некое дрво, или ги вртеше врз својата глава и зашеметени, ги фрлаше далеку во меѓите, тогаш секако се плискаше во плиткото на реката, а богами, без никаков страв, загазуваше и во подлабоки места.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И што беше најтрагично, градбата на каналот долг двесте километри, мораше да биде завршена за дваесет месеци. Пекол на земјата. Требаше да се коригира релјефот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Крајната цел со градбата на каналот беше да се скрати за четири илјади километри патот помеѓу Санкт Петерсбург и Биеломорск.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Под вознемирената вода, во редица како јато од риби, ‘рѓосуваше сега четата од роботи што ги конструирал пред многу години за да ја разбие својата осаменост, а потоа, свесен за својата лудост, со командата еден, два, три ги натера да одмаршираат во длабините на каналот, додека од нив се издигаа меурчиња како од шишиња.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)