на (предл.) - испраќач (имн.)

Еве, јас сум жив доказ за тоа: по многу упорни обиди и залагања, вчера конечно добив охрабрувачки и-меил од една продуцентска куќа (заради професионална дискреција ќе го премолчам името на испраќачот, па во понатамошниот текст ќе ги нарекувам Џиги Миги Ентертејнмент).
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Го преврте белиот плик, го прочита името на испраќачот и виде дека е од женско. Тоа му ја побуди радозналоста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Писмо од Белград. Кој ли ѝ го испраќа? - името и новата адреса на Рада беа отчукани на машина, без адреса на испраќач на позадината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Го зачуди фактот што на пликот нема име на испраќачот... Го распара пликот и остана вчудовиден!
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)