И кога во туѓина ропски бегаш, ти си ветен
на Голгота да ме сродиш и обљубиш лудо
на исповед кога дојдов, гревот го измислив, дете
пред зборот сонот одненадеж ми прорече чудо.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Знам дека може да ви изгледа чудно - реков - но при сегашнава раздалеченост од сите тие разговори можам да тврдам дека средбите со замислените татковци не се остворуваа само во тие случаи кога не ќе го совладавма пределот на она магливо заскитано време што секогаш талкаше помеѓу мене и нив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
На крајот овие две другарки ја поканија на ведра забава, а не на исповед.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сфаќајќи ја и самиот необичноста на исповедта што требаше да го вклучи и Даскалов во карактеристиките на играва, помислив дека е потребно да го упатам и во некои други поединости.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)