на (предл.) - загинат (имн.)

Малку се гушам од телевизиските сцени во кои претседателот на државата на вдовиците и мајките на загинатите војници свечено им врачува ордени.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Спикерот веќе ги реди имињата на загинатите: тој и тој од таму и таму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар не ги гледаш душите на загинатите за слобода херои?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
На перонот во Битола нè чекаа петмина другари на дедо ми: дедо Шиман, дедо Јове - Галеното, брат на загинатиот народен херој Таќи Даскалот, дедо Цане, дедо Боро и дедо Миле - Штурецот - татко на тетка Марина, пријателка и колешка - новинарка на мајка ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)