на (предл.) - железо (имн.)

Се слушнало ѕвечкање и тропот на железо. Оковувале затвореници.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сал ритамот плиска по брегот на железото.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Ми се качи ко 'рѓа на железо што се качува и почна да копа, да разјадува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој ги пиеше со жедта на своите очи оскудните зраци и секој шум што доаѓаше однадвор го притегнуваше кон прозорецот, иако знаеше дека ќе ја сети пак само ладнината на железото врз челото и сувоста на правта, налепена по сивкавите лушпи на ова одвратно дрво, ќе го заскокотка грлото и сипкава кашлица ќе го наполни телото со морници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)