на (предл.) - душек (имн.)

Омајнина Има само еден момент кога сум-цел; кога ноќта и денот играат улична претстава- кога здрвен ко истепано куче легнувам на душекот од нашата соба здробен не сум- за момент; тогаш ме заобиколуваат најгорки дробни Виулици од чеканите на дрскиот кловн-свет; главата ми е дупка од светлина благо затемнета снегулка на дното од Охридското езеро- полумртва; има само еден дел од раздемнетата живеачка кога сум- цел;
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Пушти да го соблекува малку по малку; сѐ додека, стоејќи така само по маица и со капчето за бејзбол, пуфкајќи сталожено од пурата, не ја слушна како липа легната на душекот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Иван спиеше на душекот. Тоа е најјасната слика што секогаш ќе ми излегува пред очи штом ќе си помислам за таа вечер.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, сите имаме такви слики, според кои ги распознаваме настааните кај кои навраќаме во мислите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Доаѓал во бела мантија и во чорапи од козја кожа. На вратот му виселе недоза’рѓани клопотарци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еднаш, во шталата во која спиел на душек, Илчо Просинек се сретнал со повампирениот пакосник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Во живеењето сите луѓе се различни, а во умирањето сите се различни и сите се слични: сите ја испуштаат душата издишувајќи, ама секој издишува на свој начин.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ги затвораат пациентите во простории и не ги пуштаат надвор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Знаете ли како е во Салпетријер во Париз? Спијат на душеци на подот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Малку вода… Малку вода,“ молеше старецот кој умираше на душекот наместен на подот под прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неколку луѓе, исполегнати на душеци на подот, се мачеа со уште еден здив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неколкумина, исполегнати на душеци на подот, се мачеа со уште еден здив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Дежурната болничарка подаваше пијалоци на карневалот, и немаше кој да им подаде вода на оние кои умираа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беше студено, но мене ми се чинеше дека нешто испарува во таа темна просторија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше некои што лежеа на душеците на брегот, ама како никому да не му текнуваше да појде кон давеникот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)