на (предл.) - грамада (имн.)

Од двете страни е на грмадата од планини , повеќе во карпи одошто во красти, меѓу нив е бунарот на небото по кое се расцветуваат и прецветуваат од облачиња во пропатување, а ти си сред еден усој во кој сонцето само ќе наѕре и зиморливо ќе се скрие.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Стоп! Стоп! – Изџавгорија играчките кикотејќи се која како ќе се дотркалаше, па ќе се фрлеше на грамадата од другите.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Петре- Петре,пиралче, На грамада седеше... Имам куќа сараи, Кога ојдов да видам Една крива кошара!“ - Добро- рече Петре-ама ние сметање учевме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)