на (предл.) - вечера (имн.)

И нункото, и попот, и дедот Петко, и Стојо, сите ги молија да останат на вечера, но тие си зедоа „седите со здравје — ајте ми со здравје“ и кршија глава.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На вечерата девојчето седеше спроти Коча и ниту еднаш не го погледна.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И двајцата пријатели ја затворија меаната и тргнаа на вечера...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За време на вечерата, на пример, еден од ликовите побргу ќе ги разгледува работите на масата, друг ќе се интересира за некои други предмети или ќе гледа низ прозорецот. 9) Немојте да правите грешка против добриот вкус, опишете ја личноста а) која оди во бањата, б) која повраќа, в) која убива дете. 10) Опишете, без иронија, некој лик во моментот кога жестоко се брани.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
За време на вечерата се мачев да не покажам пред никого, што ми беше во душата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Во недела со сопругот ве чекаме на вечера. Околу... Кога ви одговара.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Исто така, целото дејство го снимив и од далечина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Јас и ти бевме во ресторан на вечера со пријателите, беше задушливо зошто сите пушевме и пиевме алкохол.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Вистинска идила, гледана однадвор, е бракот на двајца кои веќе и златна протераа, па таа го носеше истиот бел фустан од она време и на вечерата што децата и внуците им ја приредија во „Воденица“ или „Коленица“, што мене ми асоцира на кланица затоа што тоа ми е повеќе еквивалент на нејзиниот живот, во кој повеќе гипс никој не ставил на себе од неа, а сѐ било закукулено и завиено во магла, а тој бил секогаш изземен од каква било врска со вина за сите нејзини случајни падови по скали во куќа која има само приземје.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не гледаш туѓи луѓе имаме на вечера?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не, ко некој што те запира на вечера, кој за ништо живо не сака да те пушти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дадов знак за почеток на вечерата. Музичарите засвиреа.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
На вечерата во ресторанот Бисер преку Камениот мост, кој чинам веќе не постои, Александар ми рече дека сум пораснала.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сѐ поретко слетува на скопскиот аеродром.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Впрочем, Тангер беше оддалечен неколку часа; дури и главниот пат на брегот (на кој можеби би имало автобуси) беше неколку километри од плажата, попладнето си одминуваше, а требаше да се вратиме во Американското школо на вечера пред моето попладневно предавање кое, со оглед на темата, во најлош случај ќе биде само неразбирливо за Тангерците во публиката, а не и навредливо. Маргина 34 71
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А потоа се разделивме. Заминав на вечера во студентската менза.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со тешко срце ги зготви и ја повика на вечера половина зграда.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Пред Божик и зад Божик кај и да си, оди на вечера со русокоса придружничка за која однапред се знае дека е ненаситна тигрица со тесна специјалност – черечење на сладникавите занеси.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
На крајот, сите итаат да си ги покријат ќелавиците со хох- цилиндри и да стасаат да плукнат од мостот пред да замрзне убавата сина река.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Дошло време за гозба. Еден Турчин ги поканил другите Турци на вечера.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Пред Божик и зад Божик кај и да си, оди на вечера со русокоса придружничка за која однапред се знае дека е ненаситна тигрица со тесна специјалност – черечење на сладникавите занеси.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Но беше крајно љубопитен да ја дознае причината зошто Мајка не ги раздвоила овие знамиња од животот, носени низ балканскиот егзил заедно со Татковите книги. – По нашето патување во Италија, во каталогот на Ла Ринашенте, го чував италијанското знаменце што стоеше пред нас на вечерата кај грофот Чано...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога ќе ја добијам првата плата, ќе си купам ламба, една убава од месинг, а кога ќе заштедам доволно, ќе си купам и кревет од месинг и една од тие масички со дезен на шаховска табла, знаеш тие со коцки од различни бои дрво, како и неколку килимчиња, и потоа ќе ги поканам на вечера него и жена му; никогаш не би можел да поканиш некого на вечера во куќата на Мајкл зашто таму никој не ги мие садовите и нема ништо друго освен Боб Марли постери и нечистотија и напади на врескање.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Брат ми последен пат ми плаќа кирија. штом толку поради тоа се дере.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пред прозорецот на јужната страна од мојот стан се наоѓа едно мистериозно дрво.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знаеме каков вид дрво е. Се распрашавме, но никој не знае.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)