на (предл.) - будење (имн.)

Зората во моето поле е како виолина напрегната Ридовите молчаливо руменеат како мислата на мене а гулабите играат во синевината како нашето чекање Виолината го крие во росата цвркотот на будењето Тој е како твојот смев набрекнат во младите гради Сонцето заигра по жиците и плисна млеко на музиката по сонливата трева Зората се кикоти и примира од смеа...
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Гласови од утробата му ја шепотат радоста на будењето. Неродено дете, илузијата за промените го дои заборавот за крвавите пори што ги наследуваш. 66 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Полесно е да внимаваш на една пеперуга одошто на стадо овци - го бодреше Загорка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Неговото стражараење траеше од моментот на будењето па сѐ до првиот мрак.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Од далечината на сината вода се доближуваа два бели лебеди, како први зраци на будењето на Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Мраморните лакови на ноздрите ѝ потреперувале како на младо животно во сетилно претскажуваше на слатки можности што ги шепнува развигорот на будењето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се насмевнала само со едната страна на лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше тоа пак само едно просто продолжување по посоката на будењето, само едно растење на осветувањето во него и тој сега плачеше, увиснат и безволен за секакво друго движење, од тоа, што не можеше никако поинаку да го искаже она, што се случуваше со него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој малечок ја имаше чуено многу добро трубата на будењето и беше се затрчал онаму, каде што го повикуваше таа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)