на (предл.) - бригада (имн.)

Исто така во написот се осврнува и на однесувањето на македонскиот народ во борбата против окупаторот и неговиот однос кон борците на бригадата.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Кон ова треба да се додаде и телеграма од 5 декември од Министерството за надворешни работи на Велика Британија до Бари, во која, во однос на формирањето на „грчко-македонската бригада“293 ќе биде истакнато дека “ако овие луѓе се грчки државјани акцијата на партизаните во формирањето на бригадата е дури уште помалку за простување“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
По неколку дена доби прекоманда во штабот на бригадата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Командантот на бригадата ни рече дека за три дена ќе завршиме и ќе ѝ дојде крајот на оваа проклета војна и дека тие, кои ќе се покажат храбри, ќе добијат една недела наградно отсуство.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Пандели - тивко и скоро нежно му се обрати на командантот на бригадата. - Тука Кикицас. Да, да.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со сила на една чета поддржана со целото тешко оружје на бригадата и едно пододделение на артилеријата утре во 20 часот и 30 минути да преземе ноќен напад во насока Стеницка и да продолжи сѐ до утринските часови на 21 август.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш тој бил веќе командант на бригада.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Што се однесува до таткото, не можев дури ни да си претпоставам кој бил среќникот на кого му ја подарила својата љубов Ги спомнав и имињата на раководителите на бригадата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Попот, човек со светечка брада и апашки очи намалени од вино и од секакви тајни на младоста, веднаш ѝ се приклучил на некоја партизанска бригада што по дембелското лето на есенската благост се готвела со уште некои единици да влезе во битките за Скопје.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Штабот на бригадата најпрвин гледал без разбирање во човекот под мантија како во чудо дојдено од старовремски атари.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Напред го водеше орото командантот на бригадата Планински.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Комесарот на бригадата одржа долг говор.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Готово ли е? - праша командантот на бригадата. - Готово! - одговори комесарот!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Утринава ме најде командантот на бригадата и порача заедно да појдеме со тебе на падината над Пишишки Камен.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Играа селаните, играа и партизаните. Во орото беше и Трајче, гордоста на селото, гордоста на целата бригада и знаменосецот на бригадата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)